Meesters der Hongaarse vertelkunst

De Hongaren zijn geboren vertellers, omdat zij de zin voor het sprookje niet hebben verloren; het sprookje dat voor hen zoveel waarde heeft behouden, omdat hun werkelijkheid in de meeste gevallen de waarachtige armoede is, die wij in Nederland niet meer kennen. Zo is de Hongaarse litteratuur vol arme mensen, die óf stilletjes in hun ellende omkomen of zich door geloof en bijgeloof, list en kracht, aan de ondergang weten te ontworstelen en verder strijden. Vanzelfsprekend is het verlangen naar geluk en macht niet typisch Hongaars, maar algemeen menselijk. Waar de begrippen geluk en macht in het Westen evenwel wat verburgerlijkt zijn, hebben zij in de Hongaarse geesteswereld hun oorspronkelijke vorm behouden, omdat de vlucht in de droom uit een barre wereld aannemelijker is dan die uit een goed georganiseerde samenleving. Naast de droom spelen godsdienst, menselijke goedheid en gevoel voor humor grote rollen in de hier bijeengebrachte prachtige vertellingen.